هرچقدر وایسم پای سختیا
.
.
.
طاقتم کمه پای خاطرات
پای دلتنگیام
.
مخصوصا ازونوختی که از خاطرات و لحظه های خوبم جدا شدم
و دو ساااااله که هر لحظه م با یادآوری اون روزا می گذره.
کاش آدم خاطره بازی نبودم.
.
البته تقصیر خودمم نیست.به نظرتون حق نیست دل آدم واس کسایی تنگ بشه که اونو واسه خودش میخواستن.
نه که با فهمیدن اینکه تو انتخابات به کی رای داده بخوان هرچی اخلاق بد و فحش دارن رو اون خالی کنن.
غریبه نه ها، فامیل!
خدایا نزدیکم کن
انرژی کم دارم
پ.ن1: در این سن قلب درد عادتم شده
پ.2: دختریم پر از امید اما قبول کنید سخت میگذرد بی یار، بی همدم، بی دوست، بی آنکه که نگاهش کنی و دلت زندگی را نفس بکشد!
